Wróciliśmy z wczasów na Malediwach – czyli jak znajdujemy firmę

Skoro znaleźliśmy pieniądze na atrakcyjny urlop (patrz poprzedni tekst na blogu), to nieuchronnie przychodzi moment, kiedy z urlopu musimy wrócić.

I pojawiamy się – po 2-3-4 tygodniach – znowu w firmie.

Istnieją dwie główne szkoły  zachowań szefa/właściciela w takim momencie. Są one pochodną jego stylu zarządzania, stopnia zaufania do personelu oraz doświadczenia i wiedzy w zakresie zarządzania.

Szkoła pierwsza, tzw. leninowska: ufaj w sposób ograniczony, kontroluj w pełni.

Zasiadasz za biurkiem pełnym teczek z dokumentami – prosisz asystentkę o dużą i mocną kawę – i sprawdzasz wszystkie wystawione faktury oraz akceptujesz wszystkie dokumenty kosztowe. Zajęło Ci to pewnie kilka dni, ale masz pewność, że nikt nie ukradł Ci nawet złotówki  (bo przecież „wszyscy kradną”).

 Następnie spotykasz się z pracownikami, którzy potrzebują uruchomić zakupy na kwotę większą niż jeden tysiąc złotych (bo taki limit wydatków ustanowiłeś na okres Twojej nieobecności). Akceptujesz część, kilka zablokujesz i  – opieprzając podwładnych – uśmiechasz się w duchu sam do siebie, że  w swojej mądrości uchroniłeś firmę i własną kieszeń od zbędnych kosztów. No i spotykasz się z księgowym, który Ci opowiada ile masz pieniędzy w kasie oraz ile faktur i na jakie kwoty jest do zapłacenia.

Masz pełną wiedzę o firmie, żaden dokument nie trafi do księgowego bez Twojej parafki, czujesz się komfortowo, bo masz poczucie, że cała firma jest pod Twoją pełną kontrolą.

Szkoła druga, tzw parametryczna: budżet vs realizacja.

Zasiadasz za biurkiem – prosisz asystentką o dobrą, zieloną herbatę – włączasz komputer i otwierasz dwa pliki: NZ oraz MA.

 W pliku NZ znajdujesz wszystkie informacje nt. cash flow, ile wpłynęło oraz  ile, kiedy i na co zostało wydane; jaki jest plan płatności i jaki plan na przepływy gotówkowe; weryfikujesz czy Twoje ustalenia co do płatności zaplanowanych na okres urlopowy (zależne od wpływów, co automatycznie planuje NZ) zostały zrealizowane, a jeśli nie , to dlaczego.

 Następnie zaglądasz do MA. Zarządczy rachunek wyników pokazuje Ci stopień realizacji celów (tak przychodowych , jak i kosztowych) w każdym dziale, w każdym obszarze aktywności firmy, w stosunku do zaplanowanego budżetu (bo, co oczywiste, każdy manager ma prawo dysponowania swoim budżetem tylko w obszarze planów budżetowych oraz proporcjonalności kosztów do uzyskiwanych wpływów) .Następnie spotykasz się z dyrektorem finansowym (lub inną osoba pełniącą tę rolę) i dyskutujesz oba raporty. Jeżeli zauważyłeś przekroczenia budżetowe, to zostaje Ci tylko zaproszenie właściwego managera i przedyskutowanie, we trójkę, konieczności i efektywności zrealizowanych przedsięwziąć.

Masz pełną wiedzę o firmie, komfort  i poczucie, że cała firma jest pod Twoja kontrolą.

A Ty jak to robisz?

A może…

A Ty, jakbyś chciał to robić?

Miłej pracy z naładowanymi podczas urlopu akumulatorami życzy

PS. Jeśli chciałbyś dowiedzieć się więcej o NZ i MA to pisz: kontakt@fingroup.com.pl  Spotkamy się, wypijemy herbatę/kawe i będziesz wiedział dużo, dużo więcej. Całkiem bezpłatnie 🙂

.