Celne i ciekawe – fragmenty wyjęte z najnowszej książki Jarosława Tuczko

W najbliższych tygodniach mamy dla Państwa przyjemną niespodziankę. Kolejne nasze teksty będziemy przeplatać najciekawszymi fragmentami z pasjonującej – dla ciekawych inteligencji finansowej i zarządzania finansami 🙂 – książki.

Szczegóły na temat książki na samym końcu, teraz poczytajmy…

FRAGMENT 1:

1. Inteligencja finansowa

1.4. Dlaczego jedni są bogaci, a inni nie?

[…] W 2000 roku gazeta „USA Today” opublikowała wyniki badań nad prawdopodobieństwem zdobycia 1 mln dol. Były następujące:

– posiadanie własnej firmy 1: 1 000

-wynalezienie popularnej strony internetowej 1: 10 000

– oszczędzanie 800 dol. miesięcznie przez 30 lat 1: 1 500 000

– wygrana w teleturnieju TV 1: 4 000 000

– wygrana w kasynie 1: 6 000 000

– wygrana na loterii 1: 12 000 000

– nieoczekiwany spadek 1: 12 000 000

Ludzie biedni, mimo niewiarygodnie małego prawdopodobieństwa, grają w totolotka. Bogaci zakładają firmy. To, statystycznie, 12 tysięcy razy bezpieczniejszy sposób na zdobycie miliona dolarów niż gra w totka. To także 1 500 razy bardziej prawdopodobne niż oszczędzanie przez 30 lat kwoty 800 dolarów miesięcznie.

Ta statystyka wskazuje na dwie prawidłowości. Pierwsza: ludzie biedni najwięcej mówią o bezpieczeństwie ale „inwestują” w najmniej bezpieczny/prawdopodobny sposób. Druga; oszczędzanie nie jest najlepszym pomysłem na bycie bogatym….

FRAGMENT 2

2. Finanse w firmie – co to takiego?

„Jeśli nie masz pojęcia o diamentach, poznaj jubilera” – Warren Buffet

2.1. Finanse a rachunkowość – czy to aby na pewno to samo?

Finanse przedsiębiorstw – co to takiego? Wielu sądzi, że to klasyczna rachunkowość, bo finanse i rachunkowość to praktycznie to samo. Nic bardziej mylnego. Wprawdzie finansista i księgowy zajmują się pieniędzmi, jednak sposób interpretacji tych pieniędzy przez nich jest diametralnie różny.

Zastanówmy się przez chwilę. Wszystkie bankrutujące firmy miały działy księgowości. Miały, bo mieć musiały, bo takie były i są wymogi prawa. Jednakże żaden/żadna z księgowych tych firm nie czuła się w obowiązku poinformować zarząd, że „coś się dzieje nie tak”. Firma zbankrutowała, ale księgowy/-a znaleźli kolejną firmę, dla której prowadzą księgi rachunkowe… Dlaczego tak się dzieje? […]

Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba zrozumieć, że zadaniem księgowości jest księgowanie już podjętych decyzji, bez względu na to, czy były one słuszne czy nie. Spróbujcie: podejmijcie złą decyzję i zobaczycie, że księgowość ją zaksięguje. I, co bardziej prawdopodobne, nikt nie zapuka do waszych drzwi z informacją, że nie była to przemyślana decyzja. Osobą, która powinna pukać – co więcej: przed podjęciem tej decyzji – jest dyrektor finansowy.

Oczywiście większość wierzy, że ma wyjątkową i jedyną w swoim rodzaju księgową i powyższa reguła ich nie dotyczy…

Księgowy i finansista to jak inżynierowie od budowy mostów i statków kosmicznych. Obaj są wprawdzie inżynierami… Ale osobiście nie chciałbym jeździć po moście zaprojektowanym przez inżyniera kosmonautę, ani latać promem kosmicznym projektu inżyniera od mostów…

Zastanówmy się przez chwilę chociażby nad takim problemem, jak np. kredyt kupiecki… Wbrew powszechnie panującym opiniom kredyt kupiecki uzyskany od dostawcy często kosztuje. I to nie mało. W rzeczy samej dostawca, dostarczając do firmy towar, dostarcza pieniądze pod postacią towaru, czyli, inaczej mówiąc, pożycza pieniądze. W świecie biznesu zazwyczaj nikt nikomu za darmo nie pożycza, zatem kupując towar z odroczonym terminem płatności należy wiedzieć, iż to finansowanie kosztuje…

Menedżerowie wychowani przez swoje działy księgowości nigdy nie słyszeli o takim pojęciu jak koszt kredytu kupieckiego. A dlaczego? Bo w księgowości nie ma takiego konta, które nazywałoby się „koszt kredytu kupieckiego”; co więcej, ustawa o rachunkowości nie pozwala na księgowanie takiego kosztu, nawet gdybyśmy udowodnili, że taki koszt istnieje.

Podobnie prezentuje się sprawa kosztu kapitału własnego. Ponieważ księgowość nie może ewidencjonować kosztu kapitału własnego dostarczonego przez właścicieli (a naiwnością jest sądzić, że właściciel, wkładając milion złotych, niczego nie chciałby w zamian otrzymać), wiele osób sądzi, że taki kapitał nie kosztuje. W przeciwieństwie do tego wszyscy wiedzą natomiast, że kredyt bankowy kosztuje,…, ale wiedzą to dlatego, że koszt kredytu bankowego czy leasingu jest ewidencjonowany w księgowości. Dochodzi do tego, że jeżeli księgowość ewidencjonuje, to znaczy że jest, jeżeli nie ewidencjonuje, to znaczy że nie ma. Proszę mi wierzyć: kredyt kupiecki kosztuje, kapitał własny kosztuje, prawdziwym zyskiem firmy jest zysk rezydualny a nie zysk księgowy, itd. Czytając te książkę, wyłączmy nasze księgowe patrzenie na finanse a włączmy logikę.

Nowoczesne systemy zarządzania opierają swoją filozofię na koncepcji tzw. zysku rezydualnego. Menedżerowie wysokiego szczebla otrzymują premie roczne nie od wysokości zysku netto, ale od zysku rezydualnego, i to nie od jego wysokości, ale od zmiany tego zysku w danym roku. A zysk rezydualny ma niewiele wspólnego z zyskiem księgowym, za to dużo z wartością firmy…

Jeżeli uważacie, że to ciekawe, to czekajcie na kolejne fragmenty na blogu, które pojawią się już za kilka dni. Albo – jeszcze lepiej – kupcie tę książkę. Można to zrobić także bezpośrednio u nas. Wystarczy wejść na stronę: www.inteligencjafinansowa.com.pl/e-slep, aby mieć tę cenną pozycję w swoim posiadaniu.

I tylko tą drogą z autografem (a może nawet z dedykacją) autora.

	Jarosław Tuczko Zrozumieć finanse. Inteligencja finansowa w zarządzaniu portfelem prywatnym i biznesem
	Wydawnictwo: Difin Rok wydania: 2013 Ilość stron: 512 s. Oprawa: miękka Wymiar: 160×230 mm ISBN: 9788376417967

.